donderdag 3 november 2011

reactie

Antwoordapparaat : een vervelende zaak is dat niemand naar de boodschappen luistert. Je belt en je spreekt een boodschap in. Voilà, dat is achter de rug. Vergeet het : je wordt onmiddellijk opgebeld door X die je boodschap nog niet beluisterde maar die 'net te laat was bij het opnemen'.
Nu moet je de boodschap en direct herhalen.

En dat kan vervelend zijn. Bijvoorbeeld. Het was een excuus om niet naar een afspraak te gaan.

Sorry, ik kan er niet zijn morgen want ik ga op bezoek naar mijn moeder. Ze voelt zich niet zo best, het gaat niet zo goed met haar... Sorry !

Dat is vlug ingesproken. Vlug en gemakkelijk want dan krijg je niet van die vragen als :
- Hoe oud is ze nu al ?
- Woont ze nog alleen ?
- Wanneer is je vader eigenlijk gestorven ?
- Is dat huis niet te groot voor haar ?
- Hebben jullie al aan een seniorflat gedacht ?

Of
Sorry. Ik kan niet komen vanavond. Ik heb een oorontsteking. En veel koorts ! Sorry hoor.

Dat is vlug ingesproken. Vlug en gemakkelijk want dan krijg je niet van die vragen als :
- Hoeveel koorts heb je ?
- Heb je veel pijn ?
- Is het al lang bezig ?
- Is de dokter gekomen ? Heb je geneesmiddelen ?
- Moet ik langskomen om boodschappen te doen ?

Als je de boodschap niet zo vlot inspreekt is er natuurlijk een probleem. Je stamelende boodschap zal misschien wel grinnikend beluisterd worden... Dat is pijnlijker als je een vraag formuleert (en dus de zwakkere partij bent) dan als je een weigering inkleedt. En verder heeft de twijfelaar altijd tijd te kort. Je wil heel graag naar de film met X - je stottert - je vergeet te zeggen wanneer de film begint, je vergeet te zeggen wie je bent - dat doe je dan helemaal op het einde, heel vlug, of je moet terugbellen voor een tweede boodschap waarin je zegt dat jij het was die daarjuist die eerste insprak en dat de film begint om 3u maar dat er eigenlijk ook een voorstelling is om 5u30 en misschien is Almodovar niet zo'n goede keuze, er waren toch weinig posiieve kritieken, alles hangt af van de stemming van X, de stemming van het moment, misschien liever iets lichts ...

De stem van de geliefde ... De stem die zegt Ik ben er niet. Maar u kan een boodschap laten... is niet de stem die opklinkt voor ons, speciaal voor ons. Het is zijn of haar neutrale grand public stem, voor allen bestemd en die ons doet beseffen dat de geliefde apart bestaat, in een eigen wereld, en beschikbaar is voor duizenden boodschappen. Het is hoe dan ook altijd heel erg als de geliefde zegt Ik ben er niet.

S.