zaterdag 16 juni 2012

schrikkel 151b

Je komt midden op de klaarlichte dag in een andere wereld terecht, ondergronds en donker, iets uit het verleden bovendien, en ook iets van een andere, imaginaire, orde. Kubrick begon als fotograaf maar dacht al volop in sferen, standpunten, beweging ook. Soms lijken zijn foto’s stills. Beelden die bewegend gedacht zijn en waarop niets aan het toeval is overgelaten. De anekdotiek is ver te zoeken, laat staan de gelukkige coïncidentie die pas in, of zelfs na het moment van afdrukken, is tot stand gekomen. Neen, je loopt een uur rond in een volstrekt artificiële en vervlogen wereld. Waarna je weer de werkelijkheid en het heden opzoekt, in het daglicht, een verdieping hoger.