donderdag 27 september 2012

los ingeslagen 21

120825 De gesprekken hadden opvallend vaak iets te maken met de scheep- en luchtvaart. J. vertelde dat ze bij een plotse windstoot ‘onder het zeil’ was gegaan, zonder erg. ‘Het kan veel slechter aflopen’, wist C. te vertellen. Hij was een paar jaar geleden onder zijn zeilboot terechtgekomen en niet alleen dat: hij had in het touw verstrengeld gezeten. Hij had zich maar ternauwernood weten los te maken. ‘Er kwam een kalmte over mij, ik berustte erin dat ik aan het verdrinken was. Ik wist niet dat een mens zo rustig doodging.’ En dan kwam het hoofdstuk bijna-vliegrampen aan bod – geen wonder, C. was ooit piloot. Zelf heeft hij nooit iets dergelijks meegemaakt, maar hij wist toch enkele straffe verhalen van collega’s. Bij Ryanair, bijvoorbeeld, zouden ze inderdaad, zoals enkele recente berichten over bijna-catastrofes het meldden, zeer zuinig omspringen met de fuel. Een extra rondje moeten maken na een mislukte landing zou al genoeg zijn om in de problemen te komen. Zo was er onlangs een vliegtuig in Rome geland ‘met nog maar twee minuten brandstof aan boord’. Ik vroeg C. dan of hij meer wist over dat Air France-toestel, dat een paar jaar geleden boven de Atlantische Oceaan neerstortte. Hij legde uit dat het een onwaarschijnlijke samenloop van omstandigheden was: twee van de drie drukmeters stuk, de commandant die net zijn beurt had om te slapen, en de twee copiloten die in een storm terechtkwamen. Ze betrouwden op de foute informatie van de boordcomputer, trokken de neus van het toestel op tot het in een bijna verticale positie kwam en geen lift meer had – waarop het niet anders meer kon dan neerstorten. ‘Vijf kilometer per minuut: die val duurde twee minuten.’ Dan kwam P. met zijn vliegtuigverhaal. In een vlucht van een of andere oliestaat naar Zwitserland had hij het meegemaakt dat een vijftal volledig gesluierde vrouwen (zo waren ze in de oliestaat opgestapt) zich onderweg van hun gewaden ontdeden. ‘Wat ik toen te zien kreeg, manmanman! Zo’n ogen! Zo’n uitstraling!’ P. was duidelijk nog onder de indruk. Ik bleef maar denken aan die val van twee minuten.