woensdag 5 september 2012

schrikkel 242b

U moet er eens op letten hoe vaak nieuwe villa’s zich van de straat en dus van de gemeenschap afkeren. Dat zegt natuurlijk iets over de verhouding tussen de hoeksteen van de samenleving en de samenleving – er is van ‘samenleving’ nauwelijks nog sprake. Kunt u zich voorstellen dat de bewoners van deze blokkendoos zich geroepen voelen om, leuning naar voor, omgekeerd op een stoel gezeten naar de passanten te kijken en een babbeltje te slaan met de overbuur? Ik niet. Als daarenboven de architect ook nog eens kapsones blijkt te hebben, zoals hier het geval is, dan wordt het al helemaal potsierlijk. Gelukkig herleiden de fiets en de plastic zak het geheel tot zijn ware, onbeduidende, proporties.