woensdag 7 november 2012

los ingeslagen 38

3 oktober 2012

Vanwege de treinstaking worden we met taxi’s opgehaald. Brusselse taxi’s, en dus een allochtone chauffeur. Ik schat van Noord-Afrikaanse origine. (’s Avonds hebben we een Oost-Europeaan.) Franstalig in elk geval, en ze doen een welwillende poging om Nederlands te spreken. (Die van ’s avonds doet het al goed.) Er is ter hoogte van Loppem een omleiding. Je moet eerst een eindje richting Oostende alvorens definitief Brusselwaarts te kunnen rijden. ‘Geen nood,’ zegt, in het Frans, de chauffeur. ‘Alle wegen leiden naar Brussel.’ ‘ik dacht dat alle wegen naar Rome leiden,’ opper ik, met licht absurdistische toets. ‘Ja, laat ons naar Rome rijden,’ voegt mijn medepassagierster-collega M. daar aan toe. Ik vind dat een schitterend idee. En, de ogen sluitend voor een hazenslaap, droom ik al weg (in het Frans, tot de chauffeur): ‘Reveillez-moi lorsque vous traversez les Alpes. J’aimerais voir les montagnes.’