zondag 20 januari 2013

los ingeslagen 65


16 december 2012
Op twee dagen tijd drie waarschuwingen: dat komt aan en ik zal er voortaan rekening mee houden. Tot drie keer toe inderdaad steek ik van wal tegen een persoon die ik inzake mogelijk nationalistische gezindheid onverdacht waan, over hoe verkeerd het wel is om voor de N-VA te stemmen en wat een gevaarlijk sujet *** is, en evenveel keer moet ik tot mijn grote ontstelling vaststellen dat de persoon die ik onverdacht waande, sympathiseert, ja zelfs voor de Nieuwe Vlaamse Alliantie gestemd heeft! Een van de drie zat zelfs, als ik het goed begrepen heb, in het bestuur of toch in de onmiddellijke entourage – enfin, daar had ik me wel heel zwaar misrekend.
Ik trek mijn conclusies: ik zal voortaan voorzichtig zijn. Maar ik kan me niet van het gevoel ontdoen mij in een Stasi-achtige, Das Leben der Anderen-achtige onduidelijkheid te moeten bewegen, in een pretotalitaire schemering kortom. Iedereen wordt potentieel verdacht, verklikkers zijn onder ons, je zegt of schrijft niet meer ongestraft wat in je opkomt. Het polariseren leidt tot paranoïa, zegt men; lijsten worden opgesteld en bijgehouden, zegt men; straks komen de grote vereffeningen en uitkeringen, zegt men.