vrijdag 22 februari 2013

schrikkel 362


Een van de taboeonderwerpen als je het over opvoeden en jongeren hebt, is de zogenaamde generatiekloof. Er wordt eigenlijk nauwelijks nog over gesproken – meer zelfs, men doet alsof hij niet meer bestaat: jongeren zijn meer dan ooit vroeg-oud en ouderen horen langer dan hun lief is jong te blijven.

Dat druist in tegen mijn aanvoelen: de kloof tussen de generaties is wellicht nooit zo groot geweest. Jongeren en ouderen leven in totaal, zeg maar kwalitatief, verschillende werelden – ’t is eigenlijk geen kloof meer die hen scheidt maar veeleer een bergketen of in elk geval een met prikkeldraad en glasscherven angehauchte Muur. Eentje die is opgetrokken uit bits & bites.

Wij, de ouderen van deze kant van – plusminus – geboortejaar 1975, vormen de analoge generatie. We vergeten te gemakkelijk dat er tegenwoordig pubers en jongvolwassenen rondlopen die het nooit anders geweten hebben. Wat is er voor hen allemaal niet digitaal? Hun sociale contacten, en de hele informatieoverdracht en kennisverwerving verlopen in een virtuele sfeer, zelfs de vorming van hun zelfbeeld en dus eigenlijk ook een groot deel van hun identiteit ondergaan in grote en nog onvoldoende in kaart gebrachte mate de invloed – al dan niet gunstig – van de digitalisering. Welke invloed op de vorming van de hersenen hebben het razendsnel zappen en multitasken en voortdurend reageren op prikkels die geen rechtstreekse impact hebben? Ik noem maar een van de vele vragen die wel eens wat vaker zouden mogen worden gesteld.

De waarden die wij verdedigen kúnnen zij niet eens meer kénnen of navoelen.

En dan proberen de ouders ‘mee’ te zijn en ze praten verwonderd via de iPad met het vriendinnetje van dochterlief; zij voelen ‘ergens’ wel aan dat de openbaarheid die zij betreden in grote mate een schijnopenbaarheid is, maar zij vinden de codes niet die maken dat deze vorm van communiceren totaal anders is en ook heel andere verhoudingen inhoudt en inluidt dan deze waarin zij zelf opgroeiden. Boeiend, verraderlijk. En met aanzienlijke morele complicaties.

Ik ben, onder andere, zeer benieuwd hoe de digitale generatie zélf later, binnenkort dus, aan het opvoeden zal slaan.