wolkenfragmenten
uit Leonard Nolens, Blijvend vertrek
815
Zijn ogen vullen zich met vertrouwde,
maar nooit geziene gezichten en wolkenformaties en bloemen, zijn oren
drinken een taal die hij kent en nooit heeft gehoord, zijn neus ruikt het
onbestaande. (31)
816
Het oog wordt niet meer heen en weer
geslingerd door de aanblik van wispelturig wolkenspel. (60)
817
Depressies worden doorzichtig als een wolkenkaart. (97)
818
Probeer te schrijven zoals een vogel
vliegt. Zijn vlucht laat het wolkenwit met rust. (153)
819
Er is slechts leven, leven, altijd
leven, een brede stroom waarin een donderwolk de kop opsteekt, een
hondenstaart verschijnt, een boomtak of een kinderlip, een zeer oud woord dat
zo lang door de golven gaat dat het als nieuw aan de oppervlakte komt. (204)
