zondag 26 januari 2014

doordeweekse zinnen 246-259



140119

246. J. sloot de koop van zijn huis af in een telefooncel op het Laurentpleintje, onder de bloeiende Japanse kerselaren.

247. Nieuwe lieven dringen door alle deuren.

140120

248. Hij had het hart op de juiste plaats en een goede verontwaardiging.

249. Zijn broer bedankte hem voor de afbetaling en dat was dat.

250. Toen er die avond niemand kwam opdagen, stond hij weer met beide voetjes op de grond.

140121

251. En als er een mij een boeket durft te sturen, krijgt hij hem per kerende terug.

140122

252. Mijn sleutels kwijt en mijn treinabonnement thuis laten liggen, dat is wel wat veel ongemak op één dag!

253. Toen bracht je ook dat schilderij, voorstellende een zeehond.

140123

254. ’t Is wreed, dat er achter het schone toch altijd iets lelijks moet schuilgaan!

255. Beweegredenen van financiële aard hebben hem, als ik hem mag geloven, tot andere inzichten gebracht.

256. De opeens heel krap geworden deadline verhinderde hem de geleverde documentatie dieper uit te spitten.

140124

257. Als ik nu eens elke dag iets wat overtollig is zou wegdoen, wegwerpen, wegschenken…, zou dan tegen het eind van het jaar mijn woonst opnieuw overzichtelijk zijn?

258. Ik moest antwoorden op de vraag met welk merk van auto ik rijd vooraleer ik mijn verloren gewaande sleutelbos in ontvangst mocht nemen.

140125

259. Wat een vreemde gewaarwording: iemand die zegt dat ik te bescheiden ben.