zaterdag 14 juni 2014

tour 60



2 mei 2014


dag 4.4

In Gy post ik het kaartje dat ik in Soing voor Sarah heb gekocht en intussen heb beschreven. Ik drink un grand crème in het plaatselijke PMU-gokkantoor. Zoals zo vaak wordt hier onder grand crème niet begrepen wat ik daaronder versta (een grote kop koffie met ongeveer de helft warme melk), maar krijg ik een dubbele portie espresso met een armetierig plastic portietje melk erbij. Nu, da’s ook goed, ik was aan koffie toe en het moet gezegd: de koffie die hier wordt opgediend, smaakt uitstekend.

Aan de toog domineert een corpulent heerschap. Hij volgt op de twee schermen die het café rijk is de lottotrekking én de paardenwedren. Telkens heeft hij net geen prijs. Een magere zwarte man drinkt pils en heeft geen aanspraak. De dikke gaat naar de wc en zingt bij het terugkeren met een opvallend trefzekere tenorstem: Ah Stéphanie, tu as les plus beaux yeux du monde. Deze woorden zijn gericht tot de ook al corpulente barvrouw. Dat weet ik want zo, als Stéphanie, werd zij aangesproken door een man die de zaak verliet en haar twee kussen gaf, op elke wang één.

Wanneer ik de bar verlaat en aanstalten maak om mijn fiets te bestijgen (wat enigszins omslachtig is want de bagage is achterop zo hoog opgetast dat ik er ternauwernood mijn been overheen gezwaaid krijg), word ik aangesproken door een stel van een jaar of zestig dat net aankomt. Of dan toch door mijnheer: mevrouw beperkt zich tot instemmend glimlachen en bewonderend toekijken. Waarvandaan en waarheen? En helemaal alleen? Een fluittoon van bewondering. ‘Maar u had moeten vragen of u mee mocht met Michel Drücker!’ Ik verneem dat de bekende, al decennia lang meegaande en nimmer oud wordende Franse televisiester ook fietst. ‘U zou in elk dorp worden toegejuicht!’ ‘Laat maar,’ antwoord ik, Michel Drücker est trop bavard! De man lacht en wenst me nog een goede voortzetting van mijn reis.