op verhaal 29
Quiz
Gerd vertelde over de quiz die hij samen met
zijn quizploeg had gewonnen, vorig weekend in Ertvelde. Ze gingen daar elk jaar
heen en ze hadden nu al vijf jaar op rij gewonnen, dus dat was geen verrassing.
Hij was wel blij met de overwinning maar toch niet helemaal tevreden omdat hij
met zijn maats het maximum van de punten had laten liggen, en wel door zijn
fout want hij was de man die de antwoorden op het blad invulde. En hij had daarbij
een stomme fout begaan. Hij had twee antwoorden, twee op zich juiste
antwoorden, op de verkeerde plaats ingevuld op het formulier. En daardoor waren
die twee op zich juiste antwoorden twee foute antwoorden geworden. Waardoor zijn
ploeg niet vijftig, maar achtenveertig op vijftig had gescoord. Ja, toch nog
gewonnen, dat wel, maar met minder glans. Het ware mooi geweest, mochten ze het
maximum hebben gehaald. Dat zou een unicum zijn geweest. Gerd had na de
proclamatie nog wel geprobeerd om de jury te overhalen, maar het had niet mogen
baten. De jury was niet te vermurwen. Gerd had aangevoerd dat het toch
overduidelijk om een verwaarloosbare fout ging. Hij had een beroep gedaan op
het vermogen van de jury, of op haar bereidheid, om te handelen naar de geest
van haar reglementen en deze niet op de letter te nemen. De eerste van die twee
omgewisselde vragen had bestaan uit het verzoek om op een blinde kaart van
Schotland bij een bolletje de naam van de desbetreffende stad in te vullen. ‘Inverness’
was het gevraagde toponiem en dat had de ploeg van Gerd – als enige! – geweten.
En de andere vraag, ja, dat was echt geen vraag om een punt niet te verdienen want het kleinste kind
wist toch dat Ford de opvolger was geweest van Richard Nixon! Ja, Gerald Ford,
de man die ooit van een vliegtuigtrap sukkelde – iedereen kende dat beeld. Maar
goed, Gerd had dus Inverness en Ford omgewisseld op het antwoordformulier. Hij was
achteraf bij de strenge jury zijn beklag gaan maken. Zij moest toch openstaan
voor het argument dat het toch onverklaarbaar was dat hij op de blinde kaart
van Schotland naast het bolletje het antwoord op de vólgende vraag had ingevuld
– alsof hij echt had gedacht dat die stad dezelfde naam had als de opvolger van
Nixon, die hij dan abusievelijk de naam van de Schotse stad uit de vorige vraag
had gegeven? Dat kon toch niet anders zijn dan een foute plaatsing van twee op
zich juiste antwoorden, een euvel dat in de beoordeling niet als iets essentieels
kon worden gezien? Het was praat tegen de vaak gebleken, een gevecht tegen de
bierkaai. Die jury was allang blij dat ze de gedoodverfde winnaars van hun quiz
een paar punten konden aftrekken. Misschien vond zij het maar vervelend dat zij
elk jaar dezelfde winnaars te bekronen had. Wie zal het zeggen?
