zaterdag 9 mei 2015

los ingeslagen 220


(3 oktober 2001)

We moeten daarin eerlijk zijn: er gebeurt vrijwel niets. Ik weet het, het is een oude klacht, maar zo is het nu eenmaal. Het regent, mijn haar is vet, de hond is slaperig, ik trek rode strepen door andermans teksten, verzuim contacten uit te diepen, bak een diepgevroren kippenfilet en noteer dat vandaag de nationale luchtvaartmaatschappij – Sabena, ik noteer de naam omwille van de klank die binnen een aantal jaren een vleug verleden zal oproepen – het gerechtelijk akkoord heeft aangevraagd, wat, als ik het goed begrijp, een soort voorgeborchte van het faillissement is. Heb ik verhaal tegen het feit dat ik geen verhaal heb?

*

Ben vanavond voor het eerst gaan tekenen in S’s atelier. Stoelen… Futloos, inspiratieloos, perspectiefloos… – maar goed: alle begin is moeilijk. Elk herbeginnen ook. Eigenlijk wil ik geen stoelen tekenen maar landschappen. En eigenlijk wil ik geen landschappen tekenen – ik wil gewoon: landschappen. Tiens, het woord ‘landschappen’ als werkwoord: ik landschap, jij landschapt, hij landschapt, wij landschappen, jullie landschappen, zij landschappen.