21 oktober 2015
woensdag
Elk jaar opnieuw, dat diep treurig stemmende, droevig
makende, verdriet berokkenende moment: wanneer ik zie dat ze op het
stationsplein beginnen met de opbouw van de voorlopige constructies waarin het
jaarlijkse ‘ijssculpturenfestival’ moet plaatsvinden. Ik weet niet wat het is –
en ik wéét dat het onredelijk is, maar dit maakt me letterlijk ziek: die hardleerse
domheid, dat energieverspillende vertier. Maar het heeft ook iets met de tijd
van het jaar te maken. De killer wordende herfst, de natte keien, straks is er
weer het winteruur, de eindejaarspret die er zit aan te komen. ¶ Patrick
Ghyselen heeft het over de medicalisering van het televisiejournaal en hij heeft
gelijk. Een griepvaccin, een bedwantsenplaag, een geval van tuberculose... Het
journaal is natuurlijk allang geen nieuws- of actualiteitsprogramma meer. Maar
is het lifestyle, een veredelde gezondheidsrubriek – zoals je die ook in de Flair
of de Dag Allemaal hebt (weet ik van bij de tandarts)? Neen, het is geen
programma of rubriek, het is een machine. Het journaal is een bangmaakmachine –
een instrument in handen van een bewind dat er baat bij heeft dat zijn
onderdanen voortdurend met perifere probleempjes inzitten en zich op die manier
niet met de grond van de zaak inlaten. ¶ Op Facebook een oproep om de
zogenaamde Turteltaks niet te betalen: de 100 euro die elk gezin moet ophoesten
om het gat te dichten die de groenestroomcertificatenregeling – een maatregel van
de vorige regering – heeft geslagen in de begroting. Niet dat de maatregel niet
noodzakelijk zou zijn, maar hij is, zoals hij nu is georganiseerd, niet
rechtvaardig: gezinnen zouden, relatief gesproken, vele malen meer betalen dan
(grote) bedrijven, en grote ‘spelers’ zoals Katoennatie, ING en Colruyt, die
min of meer op kosten van de staat duizenden zonnepanelen hebben laten
installeren, zouden gewoon nog vele jaren miljoenen euro’s blijven opstrijken.
Ik vind een dergelijke burgerlijke ongehoorzaamheid zinvol, maar is het nog
mogelijk? Durven de mensen dit nog aan? Anderzijds: wanneer is de grens
bereikt? Hoever kun je gaan met maatregelen te treffen op de kap van de ‘kleine
man’ vooraleer die woedend het publieke forum betreedt? Is het nog mogelijk om
de ‘kleine man’ uit zijn beeldscherm- en consumptielethargie weg te halen? ¶
Dit zijn de geluiden die ik opvang tijdens mijn wandeling door het park: achter
mij het verkeer in de Koningsstraat; de doedelzakspelers op de kiosk wier spel
wordt overstemd door het geluid van een bladbaasmachine; een overvliegende zwerm
groenhalsparkieten; de fontein tegenover het parlement en hoe ik, wanneer ik er
links aan voorbijloop, een lichte nevel over mij heen voel waaien; het verkeer
in de Wetstraat. ¶ (...)
