maandag 3 oktober
Het moet zijn dat vandaag de herfst begonnen is want de
eerste bladblazers laten zich horen in het park aan de overkant van mijn
straat. Ik besef dat het een voorrecht is om tegenover een park te wonen. Maar
de prijs voor het uitzicht op de groene en nu alweer stilaan van kleur
veranderende bomen is soms, en naar mijn zin te vaak, hoog. Ik schat dat de
groendienst er buiten de weekends ongeveer één op de drie dagen met
ontploffingsmotorgestuurde tuigen in de weer is: bladblazers, boordjesknippers,
grasmachines, boomzagen, hakselaars, trottoirreinigers… Daarbij vraag ik mij
telkens af of de onderhoudswerkzaamheden niet op een stillere manier kunnen
gebeuren. Soms zie ik zo’n arbeider achter een paar blaadjes aanjagen met zijn
blazer. En maar gas geven, een set oorbeschermers op zijn kop, duidelijk niet
denkend aan de tientallen mensen die rond dit park wonen en hem wél horen…
*
Het nieuws van de dag is de aankondiging van 1.700 naakte
ontslagen bij ING, een bank die de afgelopen vijf jaar 7 miljard euro dividenden
heeft uitgekeerd en dus zeker niet vierkant draait. Ik hoor op tv de CEO van
ING zeggen dat de bank moet digitaliseren omdat de klanten dat wensen. Welnu,
ik ben niet zo’n klant. En dan moet ik denken aan de spilzucht van de natuur,
ik had het er gisteren tijdens dat gesprek over de courgetteplant van J. nog
over met P. Hoe de reuzenschildpad, ik bedoel de soort, voor zijn overleven duizenden individuen nodig heeft die
zich door meeuwen laten oppeuzelen tijdens hun strandrace van ei naar zee, of
hoe van de ontelbare helikopterzaadjes van één enkele esdoorn er maar een paar
tot een nieuw individu zullen uitgroeien. Of neem de kunst: hoe ook zij ons
leert dat zin en schoonheid meer met overvloed, verspilling, nutteloosheid,
irrationaliteit en onaangepastheid te maken hebben dan met de
kruideniersmentaliteit waardoor wij ons laten regeren. Of neem de liefde en de
vriendschap, die geheel en al aan beheersbaarheid ontsnappen. Er bestaat geen
management van de inspiratie, de creativiteit en de genade.
ING dus. Caterpillar, Douwe Egberts – en er zullen er nog
wel volgen. Los van hoe erg dat is voor die mensen en hoe wreed de
bedrijfslogica achter dit alles is, vraag ik me af wat de impact zal zijn, op
den duur, van alle jobstijdingen waarmee we worden overstelpt. De ‘publieke
opinie’ – wat dat dan ook moge zijn – kan toch niet anders dan apathisch
worden? Maar dat is gevaarlijk want als onverschilligheid de bovenhand neemt,
kan alles door de molen worden gehaald zonder dat er wordt gereageerd. Ik
herinner mij dat in de jaren zeventig tienduizenden op straat kwam om te
protesteren tegen de aankoop van straaljagers. Wat is nu de reactie op de
geplande straaljageraankoop voor een bedrag dat vele malen hoger ligt?
Ik hield voor
de periodiek De Bond van De Gezinsbond
van 1 tot en met 6 oktober een dagboek bij. Het verscheen op 21 oktober en dit
is de bijdrage van 3 oktober.
