‘t Is niet mijn allerfavorietste Nederlandstalige nummer –
je kunt maar kiezen uit een tiental en daar stond bijvoorbeeld ‘Van God los’ (Stijn
Meuris) of ‘Rigoureus’ (The Scene) of ‘Zonder jou’ (Boudewijn de Groot) of ‘Voor
ik vergeet’ (Spinvis) niet bij. Niet dat ik van zo’n zee van wuivende
aanstekers houd, maar bij ‘Kronenburg Park’ zie ik het zo voor mij. De betere
Connemara, zeg maar. Meeslepend, door en door sentimenteel, maar muzikaal niet
kapot te krijgen. De tekst gaat over een in het populaire genre onderbelichte
thematiek: de ongestilde mannelijke lust en het dolen dat daarvan het gevolg
kan zijn. En bovendien vind ik ‘Vraag niet naar de weg want iedereen is de weg
kwijt’ een van de sterkste regels uit de Nederlandstalige muziek. In de lijst
van tien waaruit je kunt kiezen, is dit lied ook een van de minst gelauwerde:
nog een reden om ervoor te stemmen. (Zie ook de tamelijk indrukwekkende
live-uitvoering op
YouTube,
samen met Marco Borsato.)
