dinsdag 20 februari 2018

wolken 2658-2662


wolkenfragmenten uit Marc Reugebrink, Het Belgisch huwelijk

2658
En, met het accent van de streek van zijn voorvaderen, met haar accent: ‘Sei come una nube intravista fra i rami. Ti ride negli occhi la stranezza di un cielo che non è il tuo.’ (Je bent als een wolk / tussen de takken door gezien. In je ogen lacht / de vreemdheid van een hemel die niet de jouwe is.) // Het zijn regels uit het gedicht ‘Notturno’ (‘Nachtelijk’) van Cesare Pavese zoals opgenomen in De dood zal komen en jouw ogen hebben, De Bezige Bij, Amsterdam 2001, p. 56-57. De vertaling is van Willem van Toorn en Pietha de Voogd. (22 en 223)

2659
Ze hadden iets van een ongerept sneeuwveld. Of van een wolkeloze, een strakblauwe hemel bij strenge vorst. (74-75)

2660
De zon was net weer even tussen de regenwolken tevoorschijn gekomen en de daken glinsterden in het licht. (204)

2661
Lage wolken hingen boven het land, op de aardappelvelden stonden plassen, aan de kust klaagden de middenstanders steen en been en vroegen de Vlaamse regering om maatregelen te nemen ter ondersteuning van hun zo zwaar getroffen sector. (211)

2662
(…) net voor het ogenblik waarop hij en Isabelle, Isabelle en hij eindelijk die tuin mogen binnengaan, de tuin die misschien dan niet helemaal gelijk de tuin is met de zorgeloos spelende kinderen, met dat onwaarschijnlijk groene gras onder een haast ingekleurde, wolkeloze, strakblauwe hemel aan het einde van de film, als de violen nog één keer aanzwellen en de hond achter zijn bal aanrent (…) (222)